Што такое шаленства?

Шаленства - гэта інфекцыйная хвароба з пераважнай паразай цэнтральнай нервовай сістэмы, якая суправаджаецца курчамі, спазмамі глоточной і дыхальнай мускулатуры.

На шаленства часцей хварэюць дзікія жывёлы - ваўкі, лісіцы, яноты, барсукі, мядзведзі, вавёркі і іншыя. Ад іх пры ўкусе, асліненні заражаюцца хатнія жывёлы і людзі. За апошнія гады самай частай крыніцай распаўсюджвання хваробы сталі лісы.

Прыкметы шаленства ў жывёл.

Прыкметы шаленства ў жывёл вельмі разнастайныя. Найбольш характэрныя - слінаадлучэнне, водабоязь, агрэсіўнасць, параліч, але часам яны могуць адсутнічаць. У сабак і катоў шаленства працякае ў двух формах: буянай і ціхай.

Сабака становіцца раздражняльнай, адмаўляецца ад ежы і вады, не адгукаецца на кліч, не слухаецца гаспадара. У яе адвісае хвост і ніжняя сківіца, багата вылучаецца сліна, з'яўляецца хісткасць хады. Жывёла здольна моўчкі, без брэху накінуцца на сустрэчных і ўкусіць іх. Найбольш небяспечная іншая форма шаленства - ціхая. Асноўныя прыкметы хваробы могуць быць выяўлены слаба. Яе позна распазнаюць і не прымаюць мер засцярогі.

Шляхі заражэння чалавека.

Заражэнне чалавека можа адбыцца:

-Пры ўкусе хворым жывёлам, калі вірус разам са сліной жывёлы трапляе ў рану.

-У выпадку траплення сліны на слізістыя абалонкі вачэй, носа, рота, пашкоджаныя скурныя пакровы.

-Вельмі небяспечныя драпіны, нанесеныя кіпцюрамі: жывёлы часта ліжуць лапы, таму на кіпцюрах застаецца пэўную колькасць узбуджальніка інфекцыі дастатковае для заражэння

-Заразіцца шаленствам можна і ад вонкава здаровай жывёлы, бо у шэрагу выпадкаў шаленства ў жывёл можа працякаць у бессімптомнай форме (у сабак першыя прыкметы захворвання выяўляюцца праз 3-6 тыдняў пасля заражэння).

Пры ўсіх падобных судотыках з жывёламі неабходна:

• Памыць рану, ранку, драпіну вялікай колькасцю праточнай вады з мылам.

• Апрацаваць раны ёднай настойкай.

• Накласці стэрыльную павязку.

• Неадкладна звярнуцца ў медыцынскую ўстанову.

Плынь хваробы ў чалавека.

Захворванне надыходзіць пасля інкубацыйнага перыяду (4-6 тыдняў), у працягу якога вірус з месца пранікнення ў арганізм прасоўваецца да галаўнога мозгу і выклікае яго запаленне. У некаторых выпадках гэты перыяд скарачаецца да 1-2 тыдняў ці павялічваецца да 1 года і больш. Спачатку з'яўляюцца сімптомы агульнага нядужання: тэмпература, млоснасць, ваніты, галаўны боль, пачуццё разбітасці. Паступова нарастае моцнае пачуццё трывогі, з'яўляецца сверб, паколванне, якія цягнуць болі па ходзе найбліжэйшых да месца ўкусу нервовых шляхоў.

Далей хвароба пераходзіць у стадыю выяўленых клінічных з'яў. Развіваецца водабоязь - хваравітае сутаргавае скарачэнне цягліц глоткі і гартані пры спробе піць ваду, пры выглядзе вады, пры гуку якая льецца вады.

Меры прафілактыкі і абароны ад шаленства.

• Строга выконваць правілы ўтрымання сабак, катоў і іншых жывёл, штогод рабіць ім прышчэпкі супраць шаленства.

• Пазбягаць кантактаў з дзікімі і бяздомнымі хатнімі жывёламі; тлумачыць гэта дзецям, каб пазбегнуць заражэння не толькі шаленствам, але і іншымі небяспечнымі захворваннямі.

• Праяўляць насцярожанасць у выпадку незвычайна паводзін жывёлы ці без прычыны агрэсіўных паводзінаў любой хатняй жывёлы і паведамляць аб гэтым у санітарную службу.

• Пры выяўленні трупаў жывёл, не чапаць іх, не здымаць скурку, а ў абавязковым парадку паведаміць у ветэрынарную службу.

• Не варта забіваць хатнюю жывёлу, якая пакусала ці падрапала. чалавека, за ім павінна быць устаноўлена 10-дзённае назіранне.

У выпадку ўкусу якой-небудзь жывёлы - неадкладна звярнуцца да лекара.

Прышчэпкі ад шаленства - застаюцца пакуль адзіным сродкам, які прадухіляе гэтае грознае захворванне.

Тэлефон для даведак: 2-97-05